- lenunculus
- 1. lēnunculus, ī, m. (Demin. v. leno), der Kuppler, Plaut. Poen. 1286; vgl. Prisc. 3, 34.————————2. lēnunculus, ī, m. (st. lembunculus [das auch in guten Hdschrn. gelesen wird, s. die Auslgg. zu Tac. ann. 14, 5 extr.], Demin. v. lembus), ein kleines Fahrzeug, eine Barke, Feluke, auch Nachen, Caes. u.a.: len. piscantis, Fischerkahn Amm.: u. so piscatorii lenunculi, Amm. (vgl. Lindenbr. Amm. 14, 2, 10).
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.